De Playlist #49:
Jesse Burkunk



Iedere maand 15 nieuwe tracks in de playlist. Uitgekozen door één van de heren of andere relaties van de Stookhoksessies. Het kan alle kanten op.

Deze maand: Jesse Burkunk

Tijdens het samenstellen van deze lijst werd weer eens duidelijk dat ik een sterke voorkeur heb voor muziek in mineur. Zelfs de uptempo platen die ik graag draai hebben iets melancholisch en zweverigs over zich. En daar was ik voor deze keer nou juist eens niet op zoek naar. Na een jaar binnen zitten, een verloren festivalzomer, het ontberen van fatsoenlijk versterkte muziek en het hard missen van vrienden wilde ik op zoek naar iets vrolijks, iets hoopgevends, euforisch en een beetje humor. Enfin, dit is mijn selectie voor de muzikale vrienden van Stookhok die ook in het afgelopen jaar bleven werken aan een steeds uitdijende collectie van mixes, spotifylijsten en tips. Dank daarvoor! 

Spinvis/Vinkenoog - Stem uit de Groef
Dat Spinvis bedacht om opnames van dichter Simon Vinkenoog opnieuw te bewerken is een van zijn meest creatieve en geslaagde vondsten. Helaas overleed Vinkenoog in 2009 maar heeft gelukkig nog kunnen meewerken aan de bijzondere albums JA! en Ritmebox. Deze zijn een paar jaar geleden opnieuw verschenen als een prachtig dubbelalbum op Ye Ye records. Absoluut de moeite waard. Stem uit de Groef leek mij het perfecte begin van deze optimistische lijst. 

SAULT - I Just Want to Dance
Er is vorig jaar veel geschreven over het (misschien niet zo heel erg) mysterieuze SAULT. Twee indrukwekkende en gevarieerde albums brachten ze uit die in tekst en vibe helemaal de huidige (Amerikaanse) tijdsgeest ademen. Ik ga er niet veel meer over zeggen, de titel zegt voldoende: dansen willen we!

The Streets - Weak Become Heroes (Single Edit)
Iedereen heeft een zwak voor het accent en de nonchalance van Mike Skinner. Op deze radio-edit van Weak Become Heroes vallen zijn raps perfect bij de jackende beat en de piano stabs. "A sea of people all equal smiles in front and behind me”. Deze krijgt mij altijd aan.

Lawrence - Glow
Lawrence is een producer die met elk nieuw album niet gaat voor vernieuwing maar het in detail perfectioneren van zijn eigen geluid. Het resultaat is altijd zeer organisch en verfijnd. Dit is mijn ideale muziek voor een afterparty of begin van een lange nacht. De titel Glow is niet verkeerd gekozen, dit is het sonische het equivalent van een warme gloed. De track is te vinden op de DJ Koze - Pampa Vol 1 compilatie.

Koxbox - Crunchy Moles
Er zijn maar weinig dance tracks die voor mij zoveel goede herinneringen oproepen als deze. Frank E Madsen en Ian Ion produceerden in de jaren 90 hysterische goa-trance met een bijna cultachtige status. Rond ’00 gingen ze wat meer experimenteren met breakbeats, progressive en techno. Dat kwam samen in het laatste album dat ze samen maakten: The Great Unknown. Een vreemd album dat zich beweegt tussen snelle psychedelische trance, groovy progressive en zweverige chillout. Crunchy Moles is een track die toen maar nu ook vast nog een dansvloer helemaal gek kan krijgen. Ik houd ervan.

Ton Lebbink - Voetbalknieen
Ik had eerlijk gezegd nooit van Ton Lebbink gehoord voordat Dollkrout enkele jaren deze track draaide tijdens een ADE feestje. Ton Lebbink was een bijzonder figuur: ooit drummer in New Wave band Mecano, portier van Melkweg en Paradiso en een punkdichter. Tegenwoordig lijkt het wel verboden om een beetje humor en absurdisme in muziek of dj sets te gebruiken. Jammer, want er is al zoveel muziek die zichzelf veel te serieus neemt. Dollkraut had het goed bekeken, deze plaat sloeg in als een bom.

DJ Koze & Roisin Murphy - Illumination
Als we het over muziek hebben die zichzelf niet te serieus neemt dan komen we vanzelf uit bij DJ Koze en Roisin Murphy. Allebei zijn ze tongue in cheek, Murphy in haar lyrics en performances en DJ Koze maakt graag ongebruikelijke, wacky samples en weet daarmee de meest fantastische tracks en remixes te maken. Beiden hebben eigen esthetiek en sound waar ik nooit genoeg van krijg. Hier werken samen op het geweldige Illumation dat naar mijn idee net iets te kort duurt, maar dat is misschien ook wel weer de charme. I need a bit of light here!

Underworld - Dark & Long - Thing in A Book Mix / Remastered
Tot het kwartje viel moest ik niet veel van de four to the floor beat hebben. Maar toen ik eenmaal voor techno was gevallen werd Underworld mijn eerste liefde. Dark & Long is een van mijn favorieten van het album dubnobasswithmyheadman uit 1994 en speciaal voor deze lijst heb ik een 20 minuten lange remix uitgekozen. Deze versie neemt je mee met een onweerstaanbare groove waar bovenop na verloop van tijd Karl Hyde’s stem bijna onherkenbaar door een vocoder voorbij komt, aangevuld met dromerige gitaarsweeps. Space tune.

The Chap - We Work in Bars
Er moest in deze lijst ook iets van The Chap. Als ik een beetje behoefte heb aan iets positiefs dan kan The Chap eigenlijk nooit missen. Zijn zijn weird, arty en vooral heel goed in liedjes die de hele dag in je kop blijven zitten en dat is bij The Chap nooit een straf.

The Orb, Lee Scratch Perry - Soulman (VILLOD RMX) 
Helaas mocht ik maar 15 tracks uitzoeken en daar moest naar mijn mening zeker iets van The Orb, Lee Scratch Perry en Ricardo Villalobos in. Alledrie in staat om muziek te maken die me uiterst vrolijk stemt. The Orb met hun hallucinante dub en obscure samples, Lee Perry met zijn onnavolgbare rituele weirdness en house maestro Villalobos met zijn freaky percussieve house tracks die vaak moeiteloos de 20 minuten aantikken. Helaas, de ruimte is beperkt dus ik heb gewoon deze remix gekozen waar ze alledrie duidelijk in te horen zijn. Het album van The Orb met Perry samen is overigens een absolute aanrader. Vibes.

Lone - The Animal Pattern
Rond 2010 zag ik voor het eerst Lone live, volgens mij in de Melkweg. Ik wist niet waar ik was beland, hij slingerde dikke 90’s rave stabs de zaal in, overdonderde met cascaderende breakbeats en liet het publiek bijkomen met glitterende new age synth intermezzo's. Vanaf dat moment heb ik Lone geen moment uit het oog verloren. Dit is is een track van zijn debuutalbum en absoluut weergaloos. Smile van oor tot oor.

Datassette - Cagney XOR Lacey, Pt 1
Wat mij heel vrolijk kan maken is muziek die zo complex, melodieus en elegant is dat ik niet begrijp hoe iemand het uit een machine krijgt. Dit is zo’n plaat. Gedempte maar lekker stuiterende beats, een melodieuze baslijn die op zichzelf lijkt te zingen en flarden glitches en samples die je links en rechts om de oren vliegen en het tot een bijzonder trippy geheel maken. Meesterlijk.

Senor Coconut - Smooth Operator
Bijna had ik een lijstje gemaakt van 15 Uwe Schmidt tracks in verschillende aliasen. Uwe is in staat clubs te overdonderen met uiterst precieze techno, hij brengt bijzonder spannende hifi avantgarde uit en maakte regelmatig vrolijke latino geinspireerde covers onder de naam Senor Coconut. Voor degene die niet bekend zijn met zijn werk, check eens al zijn pseudoniemen eens op discogs er is een wereld te vinden aan fantasiche muziek. Soms ligt de humor er dik bovenop, heerlijk. 

EOD - Exham Priory
En laat ik dan maar over de top afsluiten met een heerlijk euforisch én hysterische track van EOD. Dit zijn de breakbeats zoals je het hebben wilt. Mogen we snel weer naar buiten to get our freak on?

Blijf op de hoogte