De Playlist #48:
Best Of 2020

Iedere maand 15 nieuwe tracks in de playlist. Uitgekozen door één van de heren of andere relaties van de Stookhoksessies. Het kan alle kanten op.

Was het een jaar om snel te vergeten? Muzikaal in ieder geval niet. De mensen die het afgelopen jaar een Playlist samenstelde selecteerde voor de laatste Playlist van het jaar de track die het meest bijbleef in dit bijzondere jaar.

1. ToMi
Andhim - Donner

2. Trainwreck Sessions
Tensnake - Love Sublime (Duke Dumont Remix)
Destination Unknown (Green Velvet), I’m losing control (DBX). Het konden zomaar ‘platen van het jaar 2020’ zijn. Beetje drama, melancholie, hang naar beter tijden misschien...
Nee, mijn plaat van het jaar 2020? Eéntje waar je hoop uit kunt putten, blij van wordt, licht laat schijnen. Los van release datum. Dat moet toch wel deze zijn (en tevens mijn openingsplaat op ons Stookhokstage tijdens een zonovergoten Koningsdag 2020 ‘sessie in eigen tuin’):

3. Easyrider
Daniel Bortz - You Can Stay Forever
In de categorie stay good - feel good. De laatste track van het prachtige album van Daniel Bortz. Een plaat die bij mij iedere keer als ik m opzet weer de nostalgie van een goed feestje oproept... iets wat we ECHT gemist hebben in 2020!

4. TMBCT
Kelly Lee Owens - Night
Omdat Spotify mij dit heeft verteld.

5. Vigro
Michael Kiwanuka ‎– Solid Ground (Virgil Abloh Remix)
Wat een fantastische remix is dit zeg en wat blijft Kiwanuka staan in deze versie. Schitterende track!

6. Koen Poolman
F.U.S.E. - Nitedrive
Ik heb veel oude elektronische muziek gedraaid dit jaar, de muziek die me gevormd heeft toen ik een jaar of twintig was. Veel lange, eenzame nachten op zolder doorgebracht ook, achter mijn computer, vechtend tegen deadlines die zich niet zomaar gewonnen gaven. En dat is niet per se een slecht iets. Ik houd er wel van, dat doorhalen, zo'n eindeloze rit, en dan het geluk van de eindbestemming. De soundtrack van die dagen en nachten was mijn platenkast, vol vergeten parels en jarenlange favorieten. Ik heb ze voor mezelf in een playlist gezet, maar lift vooral een keertje mee. Een van de tracks die me steeds weer bij de keel greep als hij langskwam, is Nitedrive van Richie Hawtin, van zijn F.U.S.E.-album Dimension Intrusion uit 1993. Theychx van diezelfde plaat geeft me ook vleugels. Gewichtloos zweven, in tijden van zware zorgen. Het begon als remedie tegen de quarantaine, een escape from reality, ingegeven door het feit dat ik ineens naast mijn platenkast zat te werken, maar het kleurde uiteindelijk mijn hele jaar. Ik heb (misschien daarom?) weinig echt goede nieuwe muziek ontdekt dit jaar (sprak hij na 3.573 tracks in de New Music 2020-playlist van OOR te hebben gesmeten), maar wel mezelf weer iets beter leren kennen, door dat verleden terug te halen. En zo vloog de tijd, ook in een jaar waarin alles stilstond. Het ambienteske Nitedrive verklankt voor mij dit jaar het best. De beklemmende stilte, de tijdloosheid. Een dj zal het wellicht instarten als intro, voor mij is het de climax. Daarna hoef ik niks mee. Ben ik klaar. Bestemming bereikt.

7. Katrien Schuermans
Roza Terenzi - That Track (Rewired Mix).
Mijn track voor 2020 is Roza Terenzi - That Track (Rewired Mix). 
Want nadien heb ik muziek op een heel andere manier geconsumeerd. Als in, minder stilstaan bij goeie platen en de iTunes-catalogus meestal gewoon op shuffle. Het is de laatste plaat die ik kocht vlak voor de lockdown. 

8. Michiel Eskes
Bruise - Grand Hi
Mijn track van dit jaar is Bruise met Grand Hi. De manier waarop we toch een beetje feesten, concerten en festivals konden bijwonen was via livestreams. Erg goed initiatief natuurlijk en veel organisaties deden ook echt hun best er iets bijzonders van te maken. Maar ik merkte aan mijzelf dat deze surrogaatversie niet bepaald aan mij besteed was. 

Het was op die warme zaterdag 30 mei dan ook bij toeval dat ik in mijn achtertuin mijn social media zat door te scrollen en zag dat de livestream versie van het 909 festival gaande was. En dat juist op dat moment Vince Watson net begonnen was met zijn set. Direct gegrepen door de eerste track moest ik mij toch even verontschuldigen aan mijn vrouw dat ik toch echt even mijn koptelefoon op ging zetten en een uurtje uit zou staan qua communicatie. En met deze track viel er een kwartje. 

Opeens dacht ik terug aan tal van die momenten dat je ergens op een dansvloer of festivalterrein verrast en overdonderd kan worden door muziek. De momenten die je dan deelt met je bekenden en onbekenden op die plek. Dat is onbetaalbaar. Deze plaat typeert voor mij wat housemuziek moet zijn. Grand Hi stemt mij melancholisch, maar is tegelijkertijd een erg hoopvolle plaat. Nooit gedacht dat ik ooit een beste festivalmoment van het jaar in mijn eigen tuin zou beleven. Laten we daar ook maar een eenmalig evenement van maken. 

9. Omar Muñoz Cremers 
The Avalanches - Where Ever You Go

10. Jape
Georgia - 24 Hours (Adelphi Music Factory 'Rhythm Is Rhythm' Remix)
Ik vind het wel leuk om toch een track uit 2020 te nemen. Of het de beste track van het jaar is weet ik niet. Ik ben door mijn lijstjes met favorieten gegaan en daar blijken toch veel melancholische tracks in te zitten, want daar is wel het jaar naar geweest. Dit is een meer uplifting nummer dat heel erg past in een trend om te klinken alsof het 1991 is. Lekkere ouderwetse breakbeats en pianootjes, een typisch UK-geluid. Een beetje terugverlangen naar "betere" tijden dan toch, maar dan wel op de goede manier. Adelphi Music Factory is op dreef geweest dit jaar, en Georgia ook. Komt dat even goed uit.

11. LotteZ
IDLES - Model Village
' Model Village' van IDLES was voor mij een enorme oppepper dit jaar.
Steeds als er weer n opdracht gecancelled werd, de kinderen weer n dag niet naar school mochten of er n feestje door mn neus geboord werd, had ik zin om in het rond te schoppen. Meeschreeuwen en springen op zn hardst op deze plaat was/is dan heerlijk ontladend.