De Playlist #34:
Rogier van Hout



Iedere maand 15 nieuwe tracks in de playlist. Uitgekozen door één van de heren of andere relaties van de Stookhoksessies. Het kan alle kanten op.

Deze maand: Rogier van Hout

Op ‘mixtapes’ op Spotify hoef ik (nog) minder rekening te houden met dansbaarheid, bpm, toonsoort en houdbaarheidsdatum van de tracks, dan tijdens een ‘echte’ dj-set. En dat is leuk. Voor deze selectie tracks koos ik ervoor om niet een bepaald thema te hanteren, maar me te laten leiden door vrije associatie en me vooral te focussen op het lekker vage begrip ‘vibe’. Nu ik de lijst heb afgerond denk ik dat de termen filmisch, warm, funk, jazz, house, hiphop op de playlist van toepassing zijn: ‘Sounds like Fremdtunes’ dus.

Ik wil de keuze voor een paar tracks toelichten. In het algemeen houd ik van muziek die fris klinkt en waar de geluiden tegelijkertijd een beetje weggemoffeld klinken, zoals bij de producties van Submerse en Kiefer. Ik houd ook van verrassende songstructuren en grooves met een shuffle of offbeat groove. Dat hoor je denk ik terug bij een flink aantal nummers uit deze lijst. In ieder geval bij de track van Mo Kolours; de warme junglesound en onorthodoxe structuur vind ik fenomenaal - zo lang blijven hangen in een paar tonen en toch een boeiende track maken, petje af. In de track van STUFF. hoor je juist meer melodische (en ritmische) variatie, maar ook hier staat de klank als een huis. Wat betreft sound vind ik de tracks die Buckwild produceerde in de jaren ’90 topnotch. Hij hield zijn composities vaak vrij basic: een catchy sample, gefilterde bassline en gezandstraalde drums, zoals je kunt horen in het nummer van Royal Flush en Mic Geronimo. Beide heren maakten trouwens albums in de jaren ’90 die voor mij doorgaan als rapklassiekers. Meer rap, maar dan anders vind je in deze lijst bij Lady Reed. De track van haar is een typisch voorbeeld van proto-rap: muziek met raps uit de periode vóór de release van de allereerste hiphopplaat (1979).  Sinds een paar jaar verzamel ik tracks die onder deze noemer vallen in een Youtube-playlist. In sommige gevallen is het muziek die vroege hiphopartiesten inspireerde; in sommige gevallen staat de muziek mijlenver van hiphopmuziek. Deze track is trouwens gesampled door NWA in het nummer Gangsta Gangsta.
Het is nogal een idiosyncratische lijst geworden; zo’n Lady Reed nummer contrasteert lekker met de muziek van Betonkust en Palmbomen. Of met het werk van Dean Hurley, wat ik overigens onlangs pas ontdekte via een David Lynch-film. De muziek is, zoals je zou verwachten, heel filmisch, sferisch. De opbouw is traag en er gebeurt muzikaal niet heel veel, maar genoeg om je erbij te houden en de manier waarop de bassline samenvalt met de lead is subliem. Het doet me een beetje denken aan het thema van de Netflix-hit ‘Stranger Things’, by the way. En o ja, Clifford Brown (hier met Art Blakey en consorten) mag in deze lijst niet ontbreken; de man stierf op 25-jarige leeftijd, maar maakte een reeks aan zinderende opnames die volgens mij allemaal op Spotify te vinden zijn. Praise the lord.

Rogier van Hout (1976) runt samen met Neels Smeekens het indie-label Fremdtunes, dat gericht is op (voornamelijk) instrumentale hiphop & beats en de laatste paar jaar ook actief is op het gebied van de release van samplepacks. Daarnaast is hij actief als producer (Fremdkunst, Mighty Atlas) en dj (Kool DJ Mace) sinds de vroege jaren ’90. Ook geeft hij les op de Herman Brood Academie.

Blijf op de hoogte