De Playlist #29:
TrainWreckSessions



Iedere maand 15 nieuwe tracks in de playlist. Uitgekozen door één van de heren of andere relaties van de Stookhoksessies. Het kan alle kanten op.

Deze maand: TrainWreckSessions

Muziek = Emotie

Sterker nog dan het geschreven woord, heeft muziek de kracht je te transporteren naar een andere wereld, je stemming te veranderen, versterken of (misschien soms zelfs) volledig te ontwrichten.

Een mooi thema om als rode draad te gebruiken voor ‘De Playlist’! In 15 tracks, neem ik je mee langs een breed pallet stijlen en emoties. Van ‘poppy’ tot techno en van IDM tot slowmo-lovesongs … van blijdschap naar verwondering, door pieken en dalen … Ontdek het zelf en geniet!

Aphex Twin - Tha
Als iemand begrijpt hoe je het (in zijn geval) typisch Engelse soms mistroostige landschap uit je omgeving in muziek kunt omzetten, dan is het wel Richard D. James oftewel Aphex Twin. Cornwall speelt op de een of andere manier in veel van zijn muziek een belangrijke rol (check ter illustratie zijn clip bij het nummer On uit ‘93 waar ik in mijn jeugd vol verbazing naar heb zitten kijken toen MTV nog een echte muziekzender was). Of dat ook het geval is voor Tha (een track van het eerste deel van zijn ‘Selected Ambient Works’ albums) is mij niet bekend, maar laat je verbeelding gewoon lekker de vrije loop.

Photek – T’Raenon
Photek: de ‘hoofdprofessor’ van de drum&bass. Het detail dat deze producer in zijn beats programmeert is simpelweg ‘mindblowing’. Deze release werd tot grote blijdschap van veel fans recent geremastered en opnieuw uitgebracht op ART (Applied Rhythmic Technology) – het label van Kirk DeGriorgio.

Boards of Canada – Telephasic Workshop
Lang wist niemand wie er achter deze mysterieuze formatie schuil ging. Het bleken de Schotse broers Sandison te zijn die met hun baanbrekende lo-fi opnametechnieken een unieke en inmiddels veelvuldig gekopieerde stijl ontwikkelden. Dat ze het occulte en mythologische niet schuwen wordt duidelijk als je de titels van hun tracks bestudeert. Maar goed, uiteindelijk draait het toch maar om één ding: de muziek!

Burial - Archangel
Er zijn maar weinig producers die kunnen claimen verantwoordelijk te zijn voor het creëren van een geheel eigen subgenre. Burial is er daar één van. Geïnspireerd door video-games en met gebruikmaking van samples uit de meest uiteenlopende hoeken van de wereld, weet hij een sfeer neer te zetten die je haast niet anders kunt omschrijven dan als ‘Burialesque’.

Sandwell District – Speed and Sound
Het summum van wat techno kan zijn! De heren van Sandwel District begrijpen als geen ander hoe je spanning moet opbouwen en vasthouden. Als collectief bestaan ze helaas niet meer, maar de heren timmeren ieder met hun individuele projecten goed aan de weg (denk dan met name aan David Sumner alias Function, Juan Mendez alias Silent Servant en Karl O’Connor alias Regis). Een echte aanrader is ook zeker de mix die zij in 2013 voor de Fabric-reeks afleverden.

Underworld – Pearl’s Girl
Tja Underworld. Een introductie lijkt me overbodig. De teksten van Karl Hyde zijn zelden goed te peilen, maar passen om de een of andere reden altijd perfect bij de rauwe en opzwepende stijl die hun nummers doorgaans kenmerkt. Pearl’s Girl is daarvan een fantastisch voorbeeld. Bijna 10 minuten ‘absolute bliss’!

Acen – Trip to the Moon Part 2
De Londonse heren Razvi en Dyce zijn samen slechts relatief kort actief geweest, maar hebben in die periode een enorme creativiteit ten toon gespreid. Hun ‘Trip To The Moon’ releases barsten van de inventieve samples van Prince en Jim Morrison tot ‘film-scores’ van Ennio Morricone en diverse thema’s uit James Bond films. Dit alles ingebed in een stortvloed aan breakbeats die weinigen tot op heden hebben kunnen evenaren.

 The Future Sound of London – Papua New Guinea
Sommige platen zijn net kleine tijdmachines. Ze transporteren je direct terug naar de eerste keer dat je een bepaalde track hoorde. Daar is deze plaat van Future Sound of London een erg goed voorbeeld van. De beatless remix, overigens nog steeds erg bruikbaar om in een setje te verwerken (check Nina Kraviz opening track @ Galaxiid – Printworks London op Youtube!) brengt je zo terug naar een hete zomerdag ergens in 1991…

LFO - LFO
Low Frequency Oscillation oftewel LFO: dit duo uit Leeds is met hun gelijknamige track ‘LFO’ verantwoordelijk voor de zwaarste ‘bass-line’ in deze playlist. Zelfs de naald van mijn platenspeler heeft moeite in de groef te blijven als dit monster na de legendarische vocoder-tekst “L” ”F” “O“ zijn sub-bass ten gehore brengt. De eerste plaat van LFO (waar overigens behalve Gez Varley en Mark Bell ook Martin Williams een zeer belangrijke bijdrage aan heeft geleverd) wordt in de zomer van 1990 een gigantisch hit niet alleen in de UK maar ook in Nederland. Een knappe prestatie voor een plaat die zijn tijd ver vooruit was! 

Plastikman – Spastik (Dubfire Rework)
Richie Hawtin schreef Spastik in één ‘take’ diep in de nacht of vroege ochtend direct nadat hij thuis was gekomen van een ‘inspirerende’ nacht ‘clubbing’ in downtown Detroit. Zelf woonachtig in Ontario Canada, is Hawtin verantwoordelijk voor een groot aantal vroege techno klassiekers. Spastik was een vreemde eend in de bijt toen de plaat uitkwam en leek in niets op andere platen uit Detroit en omgeving. Dubfire doet in deze erg knappe remix het origineel zeker eer aan en levert een mix af met een bass-drop die je niet snel vergeet.

Karim Sahraoui – Nightflow
Deze in 2014 op het legendarische Detroit label van Derrick May – Transmat – verschenen track heeft het allemaal! Van schurende bassen, soepele kicks tot ‘spinetingling strings’ en een saxofoon-melodie om eindeloos op weg te dromen.

Nils Frahm - Peter
Nils Frahm weet in zijn muziek op een erg knappe manier een brug te slaan tussen klassieke pianomuziek en electronicsche ‘dans’-muziek en ambient. Dat resulteert in dit geval in een bloedstollende track waar je nekharen geregeld recht van overeind gaan staan (volume mag hier best op 10 ! ; ).

 James Blake – The Wilhelm Scream
ames Blake mag in een lijst met tracks doordrenkt van emotie uiteraard niet ontbreken. The Wilhem Scream (wat een titel!), verhaalt over twijfel en eenzaamheid op een manier die alleen het stemgeluid van James met zo’n krachtige impact kan brengen.

Wink - BPM
Wink zal - voor mij althans - altijd vooral bekend blijven om zijn meest iconische tracks ‘Higher State of Consciousness’ en ‘Don’t Laugh’. Met zijn fenomenale opbouw en ‘release’ doet ‘BPM’ wat mij betreft een serieuze gooi om aan dit illustere rijtje te mogen worden toegevoegd.

El_Txef_A - In
Aitor Extebarria aka El_TXEF_A, vermomt deze ‘lovesong’ in een slowmotion-monster. Een wolf in schaapskleren. De track had van mij wel wat langer mogen duren. Doe dus wat ik ook altijd doe als ik dit nummer draai: repeat, repeat, repeat …

Blijf op de hoogte